اپیدمی جهانی زامبی گری
به نام خدا
با سلام و نثار دعای خیر
گفته شد اپیدمی کرونا و لجام گسیختگی ویروس ها که مدت هاست آغاز شده، انتظار می رود انواع هوشمند تر آن نیز در آینده ای نه چندان دور به میدان بیایند. این ویروس ها به نوعی مهار انسان را خواهند کشید تا زمین، این کره استثنایی در کیهان (از بین صدها سیاره شناخته شده و میلیون ها سیاره ناشناخته دیگر)، از دست انسان و بلند پروازی هایش نجات پیدا کند. موضوع ویروس ها و قابلیت کپی سازی های متنوع هوشمندانه آن ها موضوعی است که به تدریج بر انسان آشکار خواهد شد. با معلوم شدن حکمت زندگی این موجودات در جهت حفظ زمین، بیشتر به فلسفه طراحی چنین موجوداتی در اکوسیستم پی خواهیم برد (در مورد رشد انواع این قابلیت ها در کپی سازی بازهم صحبت خواهیم کرد).
اما از آنجا که این اپیدمی ها تنها خطر پیش رو نیست و انسان در برهه حساس و در نقطه عطفی در مسیر حیات خود قرار دارد؛ لازم است تصمیماتی اساسی را برای خود و آینده اش بگیرد. همچنین باید دور نمایی درستی از آن چه که با آن مواجه خواهد شد، در اختیار داشته باشد. هرچند که این دورنما به هیچ وجه خوشایند نیست، ولی بهتر است تا نسبت به آن آگاهی داشته باشد. در اینجا راه حل اساسی در خود فریبی و فرار از حقیقت نیست. حقیقتی که مدتهاست واقعیاتی از آن را به چشم خود در سرتاسر دنیا می بیند. واقعیتی که خبر از اپیدمی دیگری را می دهد. یک اپیدمی ذهنی که برای بشر و بشریت به مراتب مهلک تر از کروناست و می توان آن را اولین تجربه اپیدمی ذهنی برای بشر قلمداد کرد.
این پدیده که سطوح بسیار مقدماتی و خفیف آن مدتهاست در جوامع بشری شروع شده، به طرز فاجعه آمیز و خفت باری بشر را تهدید می کند که نه تنها جانها را به خطر می اندازد؛ بلکه ارزش انسان بودن را به طرز وحشتناکی نشانه می رود (هرچند که اکنون ممکن است وقوع چنین پدیده ای بسیار غیر واقعی و نامحتمل به نظر بیاید). اشاره به این موضوع فقط به منظور کسب آمادگی در مواجه و پیشگیری از آن است (هرچند که پیشگیری کامل امکان ناپذیر است). این معضل پیش رو، را می توان اپیدمی جهانی ذهنی بیخودی گری (زامبی گری) نامگذاری نمود (نام زامبی اشاره به داستانی تخیلی است که در آن مردگان در این دنیا زنده شده و از قبرها بیرون می آیند و… اما در واقع زنده شدن مردگان در این دنیا امکان پذیر نیست و این فقط یک تشبیه است).
اپیدمی بزرگی که انسان را در آینده به شدت تهدید می کند، اپیدمی ذهنی«بیخود از خود شدن (زامبی گری)» انسان است که در آن صورت افراد مبتلا، کنترل و احاطه ای بر اعمال و رفتار خود ندارند و دست به ارتکاب جنایات و اعمال عجیب و غریبی می زنند که به هیچ عنوان توجیه عقلانی و منطقی ندارد. در این پدیده حتی خود فرد نیز از علت و چگونگی ارتکاب این جنایات آگاه نبوده و به صورتی بی اراده اقدام به ارتکاب اقدامات غیر عادی می نماید و از چگونگی آن نیز بی اطلاع است. ارتکاب چنین جرایم جنایت باری چندین مشخصه ویژه دارد که نسبت به ارتکاب همه جرایم در گذشته به طور کامل متفاوت است. از جمله مهمترین این تفاوت ها عبارتند از:
- خارج بودن از اختیار فرد مبتلا، بی ارادگی و از خود بیخودی به هنگام ابتلا
- تمایل ناخودآگاه به ارتکاب جنایت
- عدم شناخت خود و دیگران به هنگام ابتلا (حتی نزدیکان و اعضای خانواده)
- آنی بودن بروز این ابتلا(فرد به صورت ناگهانی دچار این بیماری ذهنی می شود)
- کور و بی هدف بودن اقدام فرد و عدم انتخاب نسبت به موضوع، زمان ارتکاب و…
- عدم وابستگی فرد به هر نوع جریان و گروه خاصی که تصور شود اقدام او ناشی از تاثیر آن جریان بوده است (مگر بر حسب اتفاق).
- عدم وابستگی فرد به کسب منافع مالی و مادیات که انگیزه ای برای ارتکاب بیخودگری(زامبی گری) محسوب شود.
- عدم تعلق به هر نوع طبقه اجتماعی و صنفی خاص
- عدم وجود هرگونه ترسی در اقدام به بیخودی گری (زامبی گری) حتی ترس از جان (زیرا همه این افراد به هنگام ارتکاب جرم برای نجات جان دیگران به اجبار کشته خواهند شد).
- عدم برنامه ریزی فرد مبتلا از قبل برای ارتکاب اقدامات مجرمانه(از قبیل طراحی برای ارتکاب جرم، تهیه سلاح و…)
- عدم اطلاع فرد مبتلا از قبل در مورد ابتلا به بیماری ذهنی«بیخودی»(به عبارت دیگر هیچ کس خبر ندارد که به بیماری ذهنی بیخودی (زامبی) مبتلا خواهد شد. بنابراین ترس و وحشتی بی سابقه بر جوامع بشری حکمفرما می شود).
- عدم اطلاع فرد مبتلا از آن چه را که به هنگام بیخودی (زامبی گری) انجام می دهد(عدم وجود طرح و نقشه و برنامه قبلی) و یا عدم اطلاع از کم و کیف موضوع بعد از ارتکاب آن چه را که انجام داده است (اگر بر فرض زنده بماند و کشته نشود. زیرا همه مجبور خواهند شد که برای حفظ جان خود در مقابل چنین پدیده ای، مسلح باشند).
- عدم مصونیت هیچکس از قربانی شدن توسط فرد مبتلا. بواسطه این که در لحظه ابتلا فرد مبتلا به بیماری ذهنی بیخودی(زامبی گری)حتی خانواده و نزدیکان خود را هم نمی شناسد.
- عدم امکان نجات فرد مبتلا به طرق رایج درمانی مانند روانپزشکی، روانکاوی و…
- عدم ارتباط و وابسته بودن ابتلا به زامبی گری به سوء پیشینه. ابتلا به این بیماری ذهنی با سوء پیشینه خاص و جنایی اکثریت غریب به اتفاق مبتلایان (در صورتی هم که فرد مبتلا سوء سابقه داشته باشد، صرفا اتفاقی است و ارتباطی به این پیشینه ندارد). به عبارت دیگر
- عدم امکان شناسایی افراد مستعد به ابتلا به این بیماری ذهنی از قبل. زیرا معمولا زمانی فرد شناخته میشود که اقدام به انجام اقدامات مجرمانه جنایی خارج از اراده خود نموده و در این صورت دیگر چیزی نمیتواند او را متوقف کند و…
- …
نکته: به فیلم سینمایی سلیمان نبی(ع)، اشخاصی که دچار چنین حالتی می شدند، مراجعه شود.
اما انواع سطح پایین تری از این اپیدمی ذهنی که البته قابل قیاس با نوع پیشرفته آن نیست مدت هاست که وجود دارد. در این سطح ابتدایی از بروز این مشکل ذهنی احساس می کنیم که افراد دیگر خودشان نیستند و انگار که با یک جسم بی جان طرف هستیم. حالت چشم این افراد تغییر می کند و ثبات شخصیتی خود را از دست می دهند(این ورژن ها بسیار خفیف تر از ورژن های پیشرفته هستند و همه مشخصه های ذکرشده پیش گفته را ندارند). در این سطح مقدماتی(ورژن های ابتدایی) این پدیده ذهنی سالهاست که در گوشه و کنار دنیا شاهد ارتکاب جنایاتی کور بدون آنکه اهداف خاصی را دنبال کند، از سوی مبتلایان هستیم. هر روز نیز باید انتظار افزایش تعداد ارتکاب این موارد و شاهد بروز رخدادهای حیرت انگیز تاسف باری از این دست را داشت. به طوری که به زودی این پدیده حتی به همین صورت ابتدایی خود، دنیا را با یک معضل بزرگ مواجه خواهد نمود و باعث می شود تا زنگ خطر برای بشریت به صدا در آید. اما همانطور که گفته شد، خطر اصلی هنگامی است که سطوح بالاتر (ورژن های بالاتر) این بیماری ذهنی تظاهر پیدا کنند.
اما قبل از اینکه راجع به علل پشت صحنه ابتلا به بیماری ذهنی بیخودی گری(زامبی گری) صحبت شود؛ مایلم ابتدا گذری به نحوه پیشگیریی بسیار کلی آن بنمایم(البته بررسی و تشریح موضوع بسیار مفصل تر از این حرف هاست).
معرفت گرایی تنها راه نجات بشریت
انسان به خودی خود موجودی است که با وجود«معرفت» معنا و مفهوم پیدا می کند. او موجودی نیست که مانند سایر جانداران صرفا بر اساس غریزه زندگی کند. جدایی از «معرفت و معنویت» برای انسان سرنوشتی دیگر را رقم می زند که در مورد سایر موجودات تفاوتی فاحش دارد.
بنابراین ضمن تبریک فرارسیدن ماه مبارک رمضان که فرصتی برای بازگشت به معنویت و کاستن از آلودگی های جسم، ذهن و روان می باشد؛ با تاکید براین که«معرفت گرایی» تنها راه نجات بشریت است و می تواند بسیاری از مشکلات پیش روی انسان را اگر چه نتواند به طور کامل پیشگیری کند، ولی به طور قطع می تواند کاهش دهد.
از اینرو باز هم توصیه می شود تا با هستی آشتی کنیم و با آن همراه شویم و نه تنها زمین را وطن خود بدانیم، بلکه بدانیم که کیهان و همه هستی وطن ماست (اینتریونیورسالیسم). امروز زمین ما را رد نموده و مردود دانسته است. اما وای از روزی که هستی ما را نخواهد و شرم از وجود انسان، همه کاینات را از همراهی با ما باز دارد. امروز شاهد هستیم که جسم انسان مورد حمله قرار گرفته، اما فردا ذهن انسان تحت حمله قرار خواهد گرفت و اتفاقاتی خواهد افتاد که انسانی را که قرار بوده اشرف مخلوقات باشد، تبدیل به اسفل مخلوقات نماید(البته در نهایت طرح الهی شکست نخواهد خورد). این پیچیده شدن مسیر، باعث سخت تر شدن راه و جا ماندن مدعیان دروغین کمال شده و همه رویاهای شیرین انسان های خود خواه و مغرور را بر باد خواهد داد.
پس تا فرصتی باقی است به فلسفه خلقت خود بیندیشیم و بدانیم که چنین خلقتی بی نهایت هوشمندانه است و مسیر آن نیز بسیار مهندسی و با طرح و برنامه حساب شده ای به پیش می رود. لازم است تا هویت اصلی خود را پیدا نمود و جایگاه خود را در هستی یافته و درک کنیم. در اینصورت با تن واحده خود در هستی به وحدت خواهیم رسید و با همسویی(هم فازی) با ذهن کل تر کیهان نسبت به بروز مشکلات پیش روی که ذهن انسان را نشانه رفته، پیشگیری کرده و از مصونیت بیشتری برخوردار شد(با همسویی ذهن انسان با ذهن کل هستی، انسان قادر به درک جایگاه خود در خلقت خواهد شد) و در آن صورت میتواند روزگار بهتری در انتظار انسان باشد.
به امید خدا ادامه دارد…
با آرزوی توفیق الهی
محمد علی طاهری