به نام خدا

با سلام و نثار دعای خیر

یگانه بودن انسان و زمین

در خلال چندین دهه گذشته تعداد زیادی از دانش آموختگان مکتب عرفان کیهانی حلقه بعد از شنیدن برخی از آموزه‌ها و بحث‌های این مکتب از جمله یکتایی زمین و انسان بلافاصله موضوع وجود موجودات فضایی و یوفوها را مطرح نموده و این سوال را پرسیده اند که با این حساب و یگانه بودن انسان و زمین آیا در این کیهان با عظمت سیاره دیگری مانند زمین و موجود هوشمند دیگری مانند انسان وجود ندارد؟

پاسخ اینجانب در خلال این مدت به همه عزیزان چه بصورت کتبی و یا بصورت فیلم و صدا و… این بوده  که هر چند که میلیاردها کهکشان در کیهان وجود دارند و در هر کهکشان نیز میلیاردها ستاره که در هر یک از این ستارگان نیز احتمال وجود سیاراتی مشابه زمین هست. اما احتمال اینکه از بین این میلیاردها میلیارد سیاره فقط یکی از آنها کاملا مشابه زمین باشد، بطوریکه بتواند مانند زمین میزبان حیات باشد، معادل صفر است. زیرا عواملی که باعث شده تا زمین پذیرای حیات باشد، بینهایت فاکتورهای مختلف است. بنابراین احتمال اینکه این میلیون‌ها فاکتور در سیاره دیگری از بین میلیاردها میلیارد سیاره موجود در کیهان درست شبیه زمین باشد، غیرممکن میباشد.

زیرا تعداد سیاره ها = تعداد کهکشان ها × تعداد ستاره‌ها در هر کهکشان

اگر بر فرض: ۱۲^۱۰× ۱۲^۱۰= ۲۴^۱۰ سیاره

اما احتمال اینکه یک سیاره درست مشابه زمین باشد:

پیدایش حیات در زمین، مستلزم کنارهم قرارگرفتن بینهایت زمینه و شرایط مختلف، آن­هم به‌صورت هم­زمان بوده که در این‌صورت احتمال وقوع آن مساوی با صفر می‌باشد. زیرا طبق یک محاسبه بسیار ساده و سرانگشتی که در آن هر یک از کسرهای این محاسبه، یک احتمال هستند و هر احتمالی نشان دهنده این است که یکی از فاکتورهای لازم جهت پیدایش حیات به چه میزانی احتمال تحقق دارد. مانند اینکه می‌گوییم به احتمال یک هزارم، احتمال یک صدم، یک ده هزارم، یک صد هزارم و… در اینجا هر کسر، میزان وقوع یک احتمال است. بنابراین طبق فرمول، یک بر روی a، ضرب ‌در یک بر روی b، ضرب ‌در یک بر روی c، ضرب ‌در یک بر روی  d و الی آخر…، در انتها می‌شود، یک بر روی بینهایت، که نتیجه آن ‌هم می‌شود صفر.

در نتیجه: از این منظر احتمال اینکه سیاره‌ای درست مانند زمین میزبان حیات باشد، نمیتواند وجود داشته باشد واحتمال آشکار شدن اتفاقی و تصادفی حیات در در زمین نیز با این حساب به‌طور کامل منتفی است. بنابراین، حیات با طرحی هوشمندانه از طریق آشکار کننده‌های حیات به جریان افتاده و پس از آن هم به‌صورت برنامه‌ریزی شده‌ای تداوم پیدا کرده است.

از این دیدگاه، موضوع را این‌گونه بررسی می‌کنیم که از میلیاردها سال قبل، تا امروز بینهایت انفجارهای مختلف رخ داده، تصادم­های مختلف و همین‌طور حادثه در حادثه در حادثه که ماحصل آن درنهایت این شده است که سیاره‌ای مانند زمین وبه وجود بیاید. حال اگر زمین بر حسب اتفاق به وجود آمده باشد که دارای چنین آتمسفری است، این میزان از جاذبه را دارد، این چنین لایه ازنی که جلوی ورود تشعشعات مضری را که از فضا به زمین میرسند از جمله اشعه UV  را گرفته و اجازه نمیدهد وارد جو زمین شوند، جوی که اجازه نمیدهد سنگ های آسمانی به زمین برسند و در آن به محض ورود می سوزند و متلاشی میشوند، ترکیبی از جو که شرایط تنفس را برای موجودات زنده فراهم نموده، یک چنین جاذبه‌ای دارد که اگر کمتر و یا بیشتر بود سلول ها با مشکلات عمده‌ای مواجه میشدند و حیات تداوم پیدا نمیکرد، دارای قطب‌های مغناطیسی است که ذرات باردار را به تله می اندازد، مجهز به کمربندهای وان‌آلن است تا ذرات رادیواکتیو را جذب کنند. اگر فاصله زمین تا خورشید این مقدار نبود، اگر زمین یک کره سنگی نبود که بتواند آب را در سطح خود نگهدارد ، اگر ماه وجود نداشت، اجرامی که وارد منظومه شمسی شده و به زمین نزدیک می‌شوند، جذب ماه نمی‌شدند و به زمین بر می‌خوردند (ولی اکنون ماه، بلا گردان زمین است و هر سنگی و… که از این منطقه عبور کند احتمال اینکه جذب ماه بشود وجود دارد یا جذب کرات دیگری که در این‌طرف و آن‌طرف ماه هستند) و بسیاری از شرایط مختلف در خود زمین فراهم است که همه اینها بتوانند حیات را آشکار کنند. همچنین در نهایت خاک را داریم که در همه کیهان نمیتوان مانند آن را یافت که این خود بزرگترین و مهمترین فاکتور است. همچنین اگر میلیونها فاکتور دیگر وجود نداشت، آیا میتوانست حیات بر روی زمین وجود داشته باشد؟ اما اگر باز هم بخواهیم بگوییم که همه اینها «تصادف» است، از طریق یک محاسبه  خیلی ساده و سرانگشتی متوجه می شویم,  برای اینکه همه این بی‌نهایت شرایط و فاکتورها تصادفی باشد؛ احتمال وقوع آن صفر است. (این بحث را در دروس آکادمی طاهری تحت عنوان شعور حاکم بر زمین بررسی خواهیم ‌کرد). به هر حال اگر یکی از این این بینهایت شرایط برقرار نبود؛ حیات روی کره زمین نمی‌توانست آشکار شود و…

بنابراین از این دیدگاه,  احتمال به وجود آمدن تصادفی جایگاه منحصر بفردی مانند زمین و بوجود آمدن موجود اعجاب انگیزی مانند انسان و فراهم شدن میلیونها فاکتور انحصاری و ویژه برای تشکیل حیات بسیار نامحتمل است. اگر این واقعه را مانند یک تصادف در نظر بگیریم، دقیقا مانند این است که یک توپ بسکتبال را از این طرف کره زمین پرتاب کنیم و ببینیم که بر حسب اتفاق درست داخل یک تور بسکتبال در آن طرف کره زمین افتاد و گل شد.

در ضمن اگر قرار باشد از نزدیکترین سیار‌اتی که شناسایی شده و در ناحیه طلایی قرار دارند که شرایط اولیه برای پذیرش حیات را میتوانند داشته باشند(از نظر بنده خیر. به دلیل اینکه ار بین میلیونها فاکتور لازم فقط کافی است یکی از این فاکتورها مطابقت نداشته باشد. درست مانند اینکه ژن انسان و میمون ۹۹% شبیه به هم هستند. اما وجود ۱% اختلاف چنین تفاوت فاحشی را به همراه داشته است) دوسیاره هستند که به فاصله ۱۲ سال نوری از زمین قرار دارند (گلیز ۱۰۶۱ بی و سی). حال اگر فرض کنیم سفینه ای (یوفو) از یکی از این کرات به سمت زمین حرکت کند و بر فرض محال, ۳۰۰۰ کیلومتر در ثانیه نیز سرعت داشته باشد (یعنی در ۱۳ ثانیه زمین را دور بزند!!!)، در اینصورت سفینه فوق مدت ۱۲۰۰ سال در راه خواهد بود تا به ما برسد و همین مقدار را برای بازگشت باید در نظر داشته باشد که میشود ۲۴۰۰ سال. پس تا اینجا معلوم میشود عمر موجودی که بخواهد از هر یکی از این دو از این سیاره خود را به زمین برساند، باید بیشتر از ۲۴۰۰ سال باشد. از طرف دیگر سفینه ای که بخواهد چنین مسیری را طی کند، حداقل لازم است ۵۰۰ نفر خدمه با تخصص‌های مختلف را به همراه داشته باشد. در اینصورت میزان سوخت و آذوقه و سایر مایحتاج چنین تیمی برای مدت ۲۴۰۰ سال سفینه‌ای خواهد بود که حداقل ۳۰ کیلومتر طول و ۱.۵ کیلومتر قطر داشته باشد. بویژه اینکه سیارات نام برده شده دارای جرمی چند برابر زمین هستند. در نتیجه، این سفینه برای رسیدن به سرعت فرار باید در همان لحظات اولیه میزان بسیار زیادی سوخت مصرف کند. آیا به نظر شما وجود چنین سفینه ای(یوفو) امکان دارد؟

اما جالب است چنین موجودی وقتی هم که خود را به ما برساند، لخت و عور است و با چنین قیافه‌های عقب افتاده‌ای!!! آیا بزرگی مغز آنها باعث شده که دارای چنین تکنولوژی باشند که توانسته اند سفینه ای بسازند که چنین امری ناممکنی را میسر کنند و قادر شوند تا چنین مسافتی را طی کنند؟

اگر چنین است که ما هم روی زمین موجوداتی با مغزهای بزرگ داریم پس چرا…؟

و یا به به زعم برخی از مدعیان و صاحب نظران دارای چنین قیافه هایی هستند!!!

اما به هر حال روز گذشته سازمان ناسا و پنتاگون طی یک نشست زنده خبری اعلام کردند که تا کنون هیچگونه مدارک و شواهدی برای اثبات وجود موجودات فضایی و یوفو و اشیای ناشناس پرنده به دست نیاورده‌اند (لینک زیر).  با این حساب بار دیگر نیز پرونده موجودات فضایی و یوفو و اشیای پرنده ناشناس بسته شد.

https://www.space.com/nasa-ufo-uap-study-team-first-results-revealed

و…

ادامه دارد…

بنیانگذار مکتب عرفان کیهانی حلقه و موسسه تحقیقاتی کازمواینتل و ژورنال کازمواینتل:
محمد علی طاهری
تورنتو: ۱۵/سپتامبر/۲۰۲۳ مصادف با ۲۴/شهریور/۱۴۰۲