به نام خدا

با سلام و نثار دعای خیر

موضوع: پاسخگویی به اظهارات کذب وکیل عزل شده سابق اینجانب، آقای سید محمود علیزاده طباطبایی

اظهارات اخیر آقای طباطبایی با توجه به این که حدود 6 سال و 7 ماه از آزادی قانونی یدون قید و شرط اینجانب از تاریخ 3-2-1398 تا کنون می گذرد و ایشان مدتی قبل از آزادی قانونی اینجانب توسط بنده به دلایلی که خواهد آمد عزل و از وکالت پرونده‌ام کنار گذاشته شد؛ به یکباره در صحنه یک برنامه نمایشی به نام «محرمانه‌های جمهوری اسلامی- گفتگو با وکیل هاشمی رفسنجانی»، ایشان مطالبی را در خصوص سوابق کاری و مبارزاتی خود عنوان کردند که بسیاری از این اطلاعات به نقل از پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی کذب بوده که متن آن در ادامه ارائه میشود. اما در این مصاحبه در دقیقه 2:57 به ناگاه مجری پای بنده را به میان کشیده و ایشان به حالت سخره مطالبی را عنوان میکنند که نشان می دهد:

 أولا) توطئه جدیدی با همکاری اطلاعات سپاه علیه اینجانب کشیده شده که طی این سناریو آقای طباطبایی به عنوان وکیل سابق بنده این موضوع را جا بیندازد که بنده بصورت قانونی آزاد نشدم و در حین مرخصی با کمک سپاه کشور را ترک کرده ام. به عبارت دیگر در حال حاضر عامل سپاه هستم. در حالیکه بنده با کمک سازمان ملل و دولتمردان کانادا به این کشور رسیدم و سیستم تحقیقاتی UN و کانادا سیستمی نیست که اشتباهی به یک مامور سپاه پناهندگی بدهد. این عده افراد امنیتی که بعد از آزادی من این سناریو را با کمک عوامل مزدور خود مانند گروه امانت طاهر(مصطفی الماسی و نسیم حبیبی افراد اخراج شده)  که اکنون به گروه عرفان ایرانی تغییر نام داده‌اند، سوگند به امانت‌داری از گروه‌های وابسته به سپاه، مهدی ولیپور از عوامل مزدور در لاس وگاس آمریکا و تعدادی دیگر از مربی نماها که پروژه فیک بودن و یا عامل سپاه بودن و یا طاهری بدلی ثارالهی را بازی کردند و اینک نیز سناریوی دیگری مبنی بر این که خود بنده به عنوان طاهری اصل را که سپاه کمک کرده تا به کانادا برسم را مطرح و با کمک این وکیل وابسته اجرا کنند . هدف از این سناریو این است که وانمود شود که هم اکنون بنده عامل سپاه هستم و از این طریق باعث انزوای من شده و به خیال خام آنها، همه از پیرامونم متفرق بشوند. اما کدام عقل سلیمی می پذیرد که مانیفست رنسانس ایران آزاد را خود سپاه نوشته و عرضه کرده است و صدها سوال دیگر…

اما ماجرای آقای علیزاده طباطبایی و جریان حاشیه‌ای که تحت عنوان کانال انتخاب اصلح (که توسط چند نفر از خودی نماها اداره میشد) به عنوان مدافع ایشان در مجموعه عرفان حلقه ایفای نقش می نمود و گردانندگان این کانال که به نوعی خود را مدیر مجموعه و تصمیم گیرنده أمور مجموعه زدند به هیچ وجه اجازه نمی دادند هیچ فرد دیگری به پرونده من نزدیک بشود و سایر وکلا را وکلای حکومتی می نامیدند و آنها را سپاهی می خوانند و یا یکی از وکلای اینجانب را وکیل معمم می خواندند و اذیت و آزاد بسیاری را متوجه این افراد کردند که شرح ماجراهای این کانال و گردانندگان آنرا که همگی ادعای خودی بودن میکردند ولی رفتارها و اعمال آنها در خلال دهه 90 تحت فعالیت کانال‌های مزورانه انتخاب اصلح، گوش به زنگ، تنویر، سیمرغ، سوزنی به خود، موسم ما شدن و… در خلال این سالها خیانت آمیز بوده و تلاشی برای لایق بودن و متخصص بودن خودشان بوده که درست بر عکس همانطور که افشاگری خواهم نمود کلیه تصمیمات و اعمال و رفتار این عده اشتباه محض بوده و بسیاری از فعالیت‌های افراد امانتدار و متعهد مجموعه را نیز خنثی و با باعث لو رفتن آنها میشده است. این دلایل باعث اخراج همگی گردانندگان این جریان از این مجموعه میشود که بدینوسیله نام دوتن دیگر از گردانندگان این کانال‌ها را که در حال حاضر نیز مدام در حال لجن پراکنی به نفع محافل امنیتی می باشند را به عنوان اخراجی به نام آقایان رامین مددی و مهران مرامی اعلام میگردد. پیشتر نیز آقای سعید یسایی به عنوان گرداننده اصلی اخراج شده است (اطلاعیه و توضیحات لازم و نحوه تفرقه افکنی و دسیسه چینی این عده به زودی اعلام خواهد شد). این عده

کانال انتخاب اصلح همانطور که از نامش پیداست با هدف اصلح معرفی کردن آقای علیزاده طباطبایی ایجاد شد و جاده صاف کن ایشان بوده است. این کانال و گردانندگان آن با تخریب کلیه افراد نزدیک به بنده و حکومتی خواندن آنها اعم از خانواده من، وکلا و دوستان و نزدیکانم سعی کردند تا همه را صرفا به خود و آقای طباطبایی به عنوان وکیل اصلح ارجاع دهند و اجازه ندهند تا کسی با سایر وکلا و خانواده من ملحق شوند و این طریق زمام أمور مجموعه و سرنوشت آتی مکتب عرفان کیهانی حلقه را به دست بگیرند تا بتوانند به ویژه با اعدام و حذف بنده که فکر میکردند اتفاق خواهد افتاد سکان هدایت این مکتب و مجموعه را به دست گرفته و به جای دلخواه خود بکشند و همه امور در اختیار آنها باشد. آقای طباطبایی نیز فقط با یک استراتژی وارد پرونده من شده بود که مرا وادار کند حتما توبه نامه بنویسم. موضوعی را که بازجویان سپاه نتوانسته بودند از هیچ طریقی مرا وادار به نوشتن آن کنند. زیرا من خود را بیگناه میدانستم و مرتکب جرمی نشده بودم که از بابت آن بخواهم توبه نامه بنویسم.

لازم به ذکر است که با نوشتن توبه نامه در حقیقت بنده می پذیرفتم که گناهکار هستم و مرتکب جرم شده ام آن هم از نوع ارتداد و مفسد فی الأرض که دادگاه میتوانست توبه مرا نپذیرد که همینطور نیز مبشد. موضوع دیگر این که در آن زمان من أصلا نفهمیدم که چگونه پای آقای طباطبایی به عنوان وکیل مدافع بنده به پرونده‌ام باز شد.

دوما) به احتمال بسیار زیاد جناب اقای طباطبایی قصد کاندید شدن در مورد جدیدی را دارد و وعده نویدی را دریافت نموده که پس از این مدت مجددا به سراغ این پرونده آمده تا با خوش خدمتی هم انتقام عزل خود را از بنده بگیرد و هم زمینه را برای انتخاب فرمایشی در انتخابات جدید را به دست بیاورد. به عبارت دیگر قطعا پای یک انتخابات در بین است که ایشان قرار است در آن انتخاب بشوند. غافل از اینکه هم اکنون تبدیل به یک مهره سوخته شد.

بیان شرح ماجرای وکالت آقای علیزاده طباطبایی بطور مختصر:

در أواخر سال 1393 متوجه شدم که آقای علیزاده طباطبایی وکیل من شده اما قبل از اینکه ایشان را ملاقات کنم، یکی از افسر نگهبان‌های بازداشتگاه بند 2- الف نامه‌ای را از ایشان برای من آوردن و روی سرمن ایستاد که آنرا امضا کنم و به ایشان برگردانم. نامه که در اصل یک توبه نامه بود از سوی اقای طباطبایی ارسال شده بود و متن آن دقیقا بر این منوال بود که من از اعمال و رفتار خودم پشیمانم و توبه میکنم. افسر نگهبان هم اصرار داشت که همانجا متن را امضا کنم که امتناع کردم و گفتم لازمه در مورد این نامه مطالعه کنم و به من دقایقی مهلت بدهند که ایشان بالاخره پذیرفت که چند دقیقه دیگر مراجعه کنند و نامه را امضا شده از من تحویل بگیرند. اما به محض خارج شدن ایشان نامه را پاره کردم که بعدا افسر نگهبان خیلی عصبانی شد که به چه حقی نامه را پاره کرده ام و… اما آقای طباطبایی به همین نامه بسنده نکرد و در خلال همه مدتی که وکالت بنده را به عهده داشت همواره بر این موضوع تاکید میکرد که تنها راه نجات بنده فقط امضای توبه نامه است و راه دیگری وجود ندارد. ولی من همیشه بر این موضوع مهم تاکید داشتم که بنده جرمی مرتکب نشده‌ام و هرگز توبه نامه‌ای از بابت جرم ناکرده امضا نمیکنم. این موضوع ادامه داشت تا اینکه در سال 1394 دیوان عالی کشور حکم اعدام بنده را نقض کردن و برای برخی موارد دیگر نیز اعلام کردند که با فقدان مدارک مواجه است و فتاوای مراجع تقلید را هم اعلام نمود که وجاهت قانونی ندارند و موضوع به یکباره زیر و رو شد. به ویژه اینکه در ابتدای سال 1395 شعبه سوم دادسرای اوین برای اتهامات ارتداد و عضویت در سازمان چریک‌های فدایی خلق را نیز منع تعقیب صادر کرد. این موضوع خشم یازجویان سازمان اطلاعات سپاه را برانگیخت و باعث شد برای بار دوم از دادگاه فرمایشی انقلاب شعبه 26 به ریاست قاضی ماشاءالله احمدزاده، برای بار دوم حکم اعدام اصراری که در قانون برای چنین مواردی پیش بینی شده، صادر نماید که متعاقبا در سال 1396 بازهم در دیوان عالی کشور نقض گردید و برای انشای رای به دادگاه انقلاب ارجاع شد که با نفوذ مجدد عوامل اطلاعات سپاه، انشای رای به شعبه 15 به سرپرستی قاضی صلواتی سپرده شد که ایشان نیز بصورت غیرقانونی اعلام نمود که روند رسیدگی به اتهامات کذب وارده از نو در این دادگاه آغاز خواهد شد که به نامبرده اعلام نمودم که شما و این شعبه دادگاه را به رسمیت نمی شناسم و ایشان میتواند برای خودش رای صادر کند که در نتیجه پس از کش و قوس‌هایی بسیاری بصورت غیرقانونی مجازات 5 سال حبس را صادر نمود که دادگاه تجدید نظر به ریاست قاضی زرگر که به درک واصل شد و آقای بابایی این حکم غیرقانونی تایید شد. طی جلسه‌ای که در شعبه دادگاه تجید نظر برگزار شد، این بار نیز اقای طباطبایی متن نامه‌ای را که از قبل آماده کرده بودند در حضور همسرم جلوی من گذاشتند که من امضا کنم. اما من نیز نامه را در حضور قاضی پاره کردم و جلسه با مداخله مامورین امنیتی شعبه دادگاه و مراقبین من به جنگ و جدال کشیده شد و همانروز همسرم در دادگاه بازداشت کردند و من را با وضعیت بدی به بازداشتگاه 2-الف اوین بازگردانند که مسبب این واقعه قطعا آقای طباطبایی بود که برای من کاملا محرز شد که ایشان در راستای اهداف عوامل امنیتی همکاری میکند و با آنها همراه است و در حال خوش خدمتی می باشد. ایشان در برخی از مصاحبه‌ها با طرح خبر کذب متنبه شدن بنده و ادای توبه جو بیرونی جامعه را تحت تاثیر اخبار کذب قرار می دادند.

مجددا بعد از اینکه برای بار دوم دیوان عالی کشور اتهامات وارده را مردود دانست و تلاش قاضی صلواتی نیز برای محاکمه مجدد اینجانب به نتیجه نرسید و آزادی بدون قید و شرط بنده محرز شد، ایشان بازهم وارد فعالیت شدند و موضوع آزادی مشروط بنده را مطرح میکردند و با وجودی که بنده و سایر وکلا در یک جمعی در دادگاه از جمله مرحوم خسروی جناب آقایان دریاباری و نجفی بنده موکدا به ایشان عرض کردم که این آزادی بدون قید و شرط است و ایشان نباید صحبت از آزادی مشروط بکنند که با این وجود بازهم ایشان ترتیب اثر نداد و مجددا در دادگاه صحبت از آزادی مشروط نمود. یعنی به عبارتی دیگر ایشان به دادگاه خط می دادند که این همراهی با عوامل امنیتی بود.

اما مدتی بعد آقای طباطبایی با انتشار نامه سرگشاده‌ای اعلام نمود که بنده به عنوان موکل ایشان راهم به ترکستان است و مواضع انحرافی دارم و تشکیل فرقه داده ام و… در حالیکه دوبار دیوان عالی کشور اتهامات وارده به بنده را کاملا بی پایه و أساس اعلام نموده و مردود دانسته و حکم صادر کرده بود. ولی ایشان به عنوان وکیل در حال محکوم کردن بنده بود که من نیز متقابلا ضمن دادن پاسخ کتبی به ایشان که در فضای مجازی در آن زمان منتشر شد، ایشان را عزل کردم و طی نامه‌ای سرگشاده به مواردی که ایشان در همراهی با مامورین اطلاعات سپاه نوشته بودند، پاسخ دادم که در اینجا عینا به عنوان یک سندی در تاریچه عرفان حلقه ارائه میشود.

پاسخ محمدعلی طاهری شهریور 97

با سلام و نثار دعای خیر

احتراما، بدینوسیله در خصوص صدور بیانیه از طرف وکیل سابق پرونده‌ام، آقای علیزاده طباطبائی در مورد نحوه دفاع از پرونده و اعلام آخرین موضع خود در قبال عرفان حلقه و چرخش کامل ایشان به سمت مواضع غیرقانونی دادگاه‌ها و کارشناسان امنیتی به اطلاع می‌رساند:

۱– آقای علیزاده، قبل یا بعد از قبول وکالت هیچ‌گونه مذاکره خصوصی و شرط و شروطی برای دفاع از پرونده با من نداشته و ادعای داشتن شرایط در این مورد کذب محض بوده و ایشان همواره بر بی گناهی من و غیرقانونی بودن محاکمه معترف بوده‌اند. در ضمن همه ملاقات‌ها و مذاکرات ما با حضور خانم زینب طاهری و از مرداد ۹۶ هم با حضور آقای احمد خسروی (سایر وکلا) برگزار شده و این وکلا به‌خوبی شاهد هستند که هرگز ایشان برای دفاع از پرونده شرط و شروطی نداشته و ظاهرا مدافع آن بوده است، به‌ویژه در ملاقات مورخ ۹۵/۷/۱۰ (در بازداشتگاه) در حضور خانم زینب طاهری به تداوم بازداشت غیرقانونی من معترف بوده و ضمن اعتراض به روند اظهار نمودند که «شما باید فورا آزاد شوی و ما دیگر حرفی برای گفتن و بحث و بررسی نداریم» و سپس به جلسه ملاقات خاتمه دادند.

۲– اولین پیشنهاد آقای علیزاده (قبل از گفتگو و ملاقات با ایشان) که به‌صورت مکتوب در بازداشتگاه ۲-الف تحویل من شد؛ نوشتن توبه‌نامه بود که به‌عنوان تنها راه نجات، اکیدا از جانب ایشان توصیه شد. ولیکن به علت اینکه من مرتکب هیچ‌گونه جرمی نشده بودم، آن را به‌شدت رد نمودم؛ اما آقای علیزاده این پیشنهاد را که در سال ۹۳ مطرح کرده بود؛ باز هم بارها در سال ۹۴ مطرح نمودند که هر بار با امتناع من مواجه شد. با این همه و با کمال تعجب، ایشان باز هم این پیشنهاد را در جلسه دادگاه تجدیدنظر مورخ ۹۷/۴/۱۰ مطرح کرد؛ بدون آنکه هیچ‌گونه ارتباطی با موضوع جلسه دادگاه داشته باشد که باعث اعتراض شدید من نسبت به آن شد. زیرا دادگاه تجدیدنظر فقط می‌بایست با متابعت از آرای صادره دیوان (بند۴- قسمت ب ماده ۴۶۹)، حکم غیر قانونی پنج سال حبس شعبه ۱۵ را نقض و حکم برائت از اتهام انتسابی افساد فی‌الارض و آزادی فوری مرا بدون هرگونه قید و شرط و سوال و جوابی صادر می‌کرد.

۳– آقای علیزاده همواره به‌صورت شفاهی (و به‌نوعی در دفاعیات کتبی) مباحثی از عرفان حلقه را که مطرح می‌شد با ارائه مستندات شفاهی مورد تأیید قرار می‌دادند. حتی قبل از یکی از جلسات دادگاه در اسفند ۹۵، کتب مرجع متعددی را به‌منظور استناد نمودن به آنها در دفاعیاتم به همراه آورده بود (البته توسط مأمورین امنیتی ضبط شده و به من تحویل نشد).

۴– اتهام انتسابی افساد فی‌الارض به این‌جانب با استناد به آرای دیوان عالی محترم کشور صادره در آذر ۹۴ و شهریور ۹۶ با هیچ یک از عناوین مندرج در قانون قدیم و قانون جدید ۹۲ (ماده ۲۸۶) منطبق نبوده و هرگز نخواهد بود. بنابراین طرح این دو موضوع توسط آقای علیزاده و احتمال اینکه در آینده مجددا مورد اتهام ماده ۲۸۶ قانون جدید جرم افساد فی الارض قرار بگیرم، صرفا بیانگر طراحی دسیسه‌ها و توطئه‌هایی می‌باشد که کارشناسان امنیتی به فکر تکرار دوباره آن هستند و به همین منظور هم مصر هستند تا به جای صدور برائت، رأی غیرقانونی صادر و مرا مجبور به استفاده از آزادی مشروط کنند تا در فرصت مناسب با پاپوش‌ها ‌و بهانه‌های دیگر، محاکمات غیرقانونی جدیدی را رقم بزنند و … لذا، این‌جانب هرگز از آزادی مشروط استفاده نخواهم کرد و لازم است با متابعت از آرای دیوان، برائت از اتهام انتسابی افساد فی‌الارض را که بازداشت موقت از بابت آن از تاریخ ۹۰/۲/۱۴ تا کنون ادامه دارد؛ صادر گردد و تا اعاده دادرسی، قاضی اجرای احکام نیز به وظایف قانونی خود عمل کرده و با محاسبه ایام بازداشت موقت از این بابت، تجمیع و … دستور آزادی فوری مرا صادر نماید. بدیهی است هرگونه اقدام غیرقانونی از سوی مقامات قضائی و … در راستای تداوم بخشیدن به روند مغرضانه و مجرمانه سازمان یافته که از تاریخ ۸۹/۱/۲۹ با دستگیری و بازداشت غیرقانونی من آغاز شده؛ بدون پاسخ باقی نمانده و منجر به طرح شکایت از طرف این‌جانب و سایر وکلایم خواهد شد.

۵– انتساب برچسب کذب «فرقه» به موضوع فعالیت موسسه فرهنگی هنری عرفان کیهانی حلقه از سوی آقای علیزاده، آن هم درست در این برهه حساس که می‌بایست برائت صادر می‌شد، صرفا در جهت لطمه وارد کردن به اعاده دادرسی، مصلحت اندیشی و اعمال فشار شدید کارشناسان امنیتی می‌باشد که باعث چنین چرخش نابجا و مردودی شده است و مسئولیت آن به عهده ایشان است.

٦- برای دفاعی از افراد بی‌گناه که قربانی دستگاه‌های سیاسی، امنیتی و عقیدتی شده‌اند، محافل حقوق بشری، عفو بین الملل و … از کسی (چه ظالم و چه مظلوم) اجازه نمی‌گیرند و به‌طور مستقل از چنین اشخاصی که مورد اجحاف، زورگویی، نقض قوانین و حقوق شهروندی و… قرار گرفته‌اند؛ ادفاع می‌کنند و البته قوه قضائیه ایران نیز به‌طور رسمی و علنی (با صدور بیانیه‌هاو…) هیچ‌گونه توجهی به اعتراضات و تذکرات آنها ندارد (مگر اینکه مربوط به نقض حقوق بشر توسط عربستان، اسرائیل، آمریکا باشد و یا مربوط به اشخاصی مانند شیخ نمر و…) همچنین انسان‌های حق‌طلب و آزاداندیش در سرتاسر جهان  نیز به وظایف وجدانی و بشردوستانه خود در دفاع از چنین قربانیانی ادامه خواهند داد و … اما دلسوزی آقای علیزاده برای این‌جانب، آن هم پس از مردود شناخته شدن اتهام انتسابی افساد فی الارض در آرای متعدد صادره دیوان محترم و نصیحت من در تبعیت از آرای غیرقانونی صادره توسط شعبه ۱۵ (قاضی صلواتی) و شعبه ٣٦ دادگاه تجدید نظر (قضات احمد زرگر و حسن بابایی) و تمکین و سر فرود آوردن در مقابل چنین ظلمی که مغایر با آیه شریف ( لاتَظلمون و لا تُظلَمون ) می‌باشد نیز، هیچ مشکلی را در  طولانی‌مدت حل نخواهد کرد و بهترین عمل، رو آوردن به عدالت و دوری از ظلم است که به‌طور قطع، ظلم پابرجا نمی‌ماند.

 ٧- بنیانگذاری یک شاخه عرفان عملی (نه حرفی و حرافی) متکی به کشف و شهود و به‌طور خلاصه متکی به علم شعوری (علم لدنی) است و علم حصولی در این رابطه نقشی ندارد و تحصیلات دینی حوزوی و دانشگاهی، هرگز منجر به ظهور و پیدایش شاخه‌ای از عرفان که جنبه عملی داشته باشد، نخواهد شد و دنیای عرفان، هر روز باید کشف و شهود نو و تازه‌ای از حقیقت را که بی‌نهایت و پایان‌ناپذیر است؛ به بشریت ارائه نماید و به معرفت‌پژوهان، پیوسته ارمغانی از دنیای کمال هدیه کند. جناب آقای علیزاده این موضوع را به‌خوبی می‌داند و …

٨– آقای علیزاده در خلال یک سال گذشته علی‌رغم مکتوب بودن دفاعیات این‌جانب و تذکرات شفاهی مکرر من و سایر وکلا به ایشان در این مورد که تفهیم اتهام و بازداشت موقت من از بابت اتهام افساد فی‌الارض از تاریخ ٩٠/٢/١٤ آغاز شده و هم‌اکنون حدود هفت سال و نیم از بازداشت موقت غیرقانونی من از این بابت می‌گذرد (با توجه به مردود بودن ماهیتی اتهام انتسابی) باز هم ایشان در کلیه مصاحبه‌ها و اظهار نظرهای مختلف، رای و نظر حکم غیرقانونی قاضی صلواتی را مبنی بر منظور کردن فقط دو سال و نیم (تا کنون) از ایام بازداشت موقت قبلی در پنج سال حبس محکومیت صادره را ملاک قرار داده و صحه گذاشته است و هرگز به موضوع هفت سال و نیم بازداشت موقت من در بازداشتگاه امنیتی ٢-الف اشاره نکرده است (ضمن اینکه می‌بایست برائت صادر می‌شد) و در حال حاضر نیز این موضع‌گیری غلط لطمه سنگینی به روند اعاده دادرسی وارد نموده که …

٩– و …

در خاتمه، ضمن تشکر و قدردانی صمیمانه از همراهی وکیل محترم، جناب آقای علیزاده طباطبائی و همراهی ایشان از سال ٩٣ تا کنون و همه تلاش‌های نامبرده در این مسیر و با درک این واقعیت که ایشان همواره تحت فشار شدید و تهدید های مختلف قرار داشته‌اند و با توجه به اینکه هیچ‌یک از اشتباهات پیش‌آمده را ناشی از سوء نیت نمی‌دانم؛ برای ادامه این راه پر فراز و نشیب و پر خطر و … با جناب آقای علیزداده طباطبائی خداحافظی نموده و برای ایشان بهترین‌ها را آرزو می‌کنم و با آرزوی توفیق الهی

                                                                                                                   محمد علی طاهری – ١٣٩٧/٦/٥

در ضمن ایشان که ادعا کرده‌اند از بابت پرونده بنده مبلغی را دریافت نکرده‌اند، لازم به ذکر است که مبالغ هنگفتی از خانواده و هر یک از گروه‌های دوستان بنده به تفکیک دریافت کرده‌اند که لیست آنرا از جمله یک دستگاه خودروی 206 را اعلام خواهم کرد.

اما مرکز استاد انقلاب اسلامی در مورد بیوگرافی و جعل تاریخی که آقای علیزاده طباطبایی در مورد خود ارائه نمودند، به شرح زیر اظهار نظر نموده است:

• پاسخ به تحریف تاریخ توسط علیزاده طباطبائی
• چهارشنبه ۰۲ آبان ۱۳۹۷ – ۱۰:۴۱ / پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی 
• چندی قبل، گفتگویی از سید محمود علیزاده طباطبایی منتشر شد که در آن وی مطالبی را در ارتباط با تصفیه­‌های نظامیان در سال‌­های اولیه انقلاب، کودتای نقاب، تأکید بر نقش حزب توده و شوروی در این کودتا، مسئله سربازی و… بیان کرد. از آنجا که مباحث مطرح شده در این گفتگو، بخشی از تاریخ انقلاب را تحریف می‌کند، پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی در جهت جلوگیری از تحریف تاریخ انقلاب، طی یادداشتی به قلم شاداب عسگری، پژوهشگر و نویسنده تاریخ معاصر و دفاع مقدس، به واکاوی آن می‌پردازد.
• آنچه در زیر می‌خوانید مشروح یادداشت شاداب عسگری است:
• چندی پیش گفتگویی از آقای دکتر سید محمود علیزاده طباطبائی در فضای مجازی منتشر شد که موضوع اصلی آن “سربازی” بود. در این برنامه که حدود یک ساعت و یازده دقیقه طول کشید، مطالب متنوع و متعددی از سوی آقای علیزاده بیان شد که در این نوشتار به بررسی و واکاوی آن می‌پردازیم.
• ایشان در ابتدای صحبت­‌هایش، اشاره به سوابق خود کرده و می‌گوید: «در این مورد اطلاعات کافی و فکر می­‌کنم تخصص کافی هم داشته باشم.» در ادامه این مصاحبه، ایشان به­ طور تقریبی در اکثر حوزه­‌هائی که پیرامون آن صحبت کرده، وقایع تاریخی و افراد مسئول و مرتبط با آن را به چالش و سخره کشیده­ و فاقد تخصص معرفی می‌کند.
• نکته حائز اهمیت در این رابطه آن است که آقای علیزاده خود را فردی متخصص در ارتباط با ارتش و نیروهای مسلح و سازمان برنامه و بودجه معرفی می‌کند که در مقطع پیروزی انقلاب اسلامی، فعالیت­‌های انقلابی زیادی داشته، عضو شورای شهر تهران بوده و با دارا بودن مدرک دکتری حقوق، به ­عنوان وکیل دادگستری نیز فعالیت کرده است.
• از آنجائی‌که ایشان در انتهای مصاحبه اعلام آمادگی می‌کند تا در این­ خصوص با هر مقامی مناظره کند، اینجانب شاداب عسگری، سرهنگ بازنشسته ارتش جمهوری اسلامی ایران که دارای هیچ عنوان و مقامی نبوده و نیستم، تصمیم گرفتم تا با ارائه قسمتی از نتایج حاصله از مطالعاتم، شرایط حداقلی را برای سنجش و ارزیابی اظهارات آقای علیزاده برای مخاطبین محترم بوجود آورم.
• [1] در متنی که در ابتدای مصاحبه آقای علیزاده به عنوان رزومه خدمتی او به نمایش در می‌آید، چنین قید شده است: «علیزاده طباطبائی در سال 1349 در نیروی هوائی همافری استخدام F4 شد. در امریکا دوره آموزش پرواز با جنگنده دید.»
• برابر با تعریفی که پیرامون همافران در ماده واحده ‌الحاقی به قانون استخدام نیروهای مسلح مربوط به ایجاد طبقه همافران ‌مصوب 3 بهمن 1347 و همچنین ماده 8 قانون استخدام نیروهای مسلح که آیین‌نامه رسته افسران، همافران و درجه‌داران نیروی هوایی شاهنشاهی تصویب شده در تاریخ 26 دی 1356 وجود دارد، «همافران منحصراً به رسته فنی هوایی اختصاص داده می­‌شوند.» حال سؤال اینجاست: آقای علیزاده کی و کجا دوره آموزش پرواز با جنگنده را طی کرده­‌اند؟ آیا همافران مجاز به طی دوره پروازی با جنگنده در طول دوره همافری بوده­‌اند؟
• [2] یکی از نکاتی که به ­شدت در طول مدت انجام این مصاحبه مورد توجه و تاکید آقای علیزاده بود، مبحث تخصص و توجه به آراء و نظرات متخصصین در تمامی حوزه­‌ها بود. این مفهوم، از مجموعه اظهارات ایشان که در طول مدت مصاحبه بیان کرد، به­ راحتی قابل استنباط است. در این رابطه، با قبول صحت اصل مطلب ایشان در مورد تخصص، سؤال بسیار مهمی پیش می‌آید که «آقای دکتر علیزاده در ارتباط با ارتش و نیروهای مسلح دارای چه شناخت و تخصصی هستند؟»
• آقای علیزاده در سال 1349 با دیپلم ریاضی به ­عنوان همافر استخدام شد. از آن تاریخ تا سال 1352 که به تهران بازگشت، به ترتیب دوره آموزش نظامی کوتاه مدت، فراگیری زبان انگلیسی همراه با بهره‌­گیری از آموزش دروس تخصصی فنی که تماماً در ایران انجام شده و در نهایت آموزش تخصصی فنی در امریکا، تمامی برنامه 3 ساله او را تشکیل می­‌داده است. همچنین، از مطالب بیان شده توسط ایشان چنین استنباط می‌شود که تخصص ایشان که به­ واسطه آن به امریکا اعزام شدند، صندلی خلبانان F4 بوده است. البته، می­‌تواند یک آموزش فنی دیگری باشد که در اصل مطلب تغییر زیادی ایجاد نمی‌کند. از زمان بازگشت به ایران تا مقطع پیروزی انقلاب اسلامی نیز، به ­مدت 5 سال به­ کار تخصصی خود در حوزه فنی اشتغال داشته­ و سرانجام آن‌که، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا سال 1364 که به سازمان برنامه منتقل شده در انجمن اسلامی، کمیته تعدیل نیروی هوائی و نشریه صف فعالیت داشته­ است.
• با عنایت به قوانینی که پیرامون همافران در بند اول مورد اشاره قرار دادم، این قشر از کارکنان ارتش با هدف تأمین نیروی کمک مهندسی در قالب و قواره نظامی و بنا به پیشنهاد ارتشبد خاتمی در نیروی هوائی ایجاد شده بود. بنابراین، هیچ یک از همافران در مشاغل و پست­‌های مدیریتی و سلسله مراتبی ارتش قرار نگرفتند.
• حال سؤال اینجاست: آقای علیزاده که همواره به تحصیل در مباحث غیرمرتبط با نیروهای مسلح مشغول بوده­، تخصصی که پیرامون ارتش و نیروهای مسلح مورد اشاره قرار می­‌دهد را چگونه و از کجا به­ دست آورده­ است؟
• [3] در سایت شورای اسلامی شهر تهران و تعدادی از دیگر سایت­‌ها، آقای دکتر محمود علیزاده را دارنده “فوق‌ليسانس الكترونيك هوايي از دانشگاه هوايي در سال 1353” معرفی کرده‌­اند. سؤال بعدی در همین رابطه قابل طرح است: آقای علیزاده که تا سال 1352 در آموزشگاه همافری و امریکا به فراگیری آموزش­‌های تخصصی فنی مشغول بود، چگونه در سال 1353 از دانشگاه هوائی با اخذ مدرک «فوق لیسانس الکترونیک» فارغ­‌التحصیل شده­؟ ضمنا قابل یادآوری است که دانشگاه هوائی موسوم به شهید ستاری در سال 1367 به ابتکار نیروی‌ هوایی ‌ارتش‌ جمهوری اسلامی ایران و به­ ویژه فرمانده شهید آن امیر سرلشکر منصور ستاری بنیان گذاشته شده است. تا قبل از این تاریخ، نیروی هوائی، افسران مورد نیاز خودش را از دانشکده افسری که در حال حاضر موسوم به دانشگاه امام علی(ع) است و همچنین آموزشگاه افسری جزء تأمین می­‌کرد. گفتنی است که بعد از تطبیق همافران با درجه افسری، مدرک تحصیلی آنان در سطح فوق دیپلم ارزیابی شد.
• [4] آقای علیزاده درباره موضوعی که مربوط به مدت حکومت نظامی در سال 1357 است عنوان می­‌نمائید: «یک­‌سال کشور درگیر حکومت نظامی بود» و این تحت شرایطی است که حکومت نظامی در اصفهان 6 ماه و در تهران و شهرهای کرج، قم، تبریز، مشهد، آبادان، اهواز، قزوین، جهرم و کازرون، پنج ماه بیشتر طول نکشید. همچنین، شهرهای بزرگ و مراکز استانی همچون ارومیه، سنندج، ایلام، خرم آباد، کرمان، زاهدان، زنجان، رشت، ساری، گرگان، سمنان و یزد درگیر حکومت نظامی نبودند.
• [5] موضوع بیعت با امام خمینی(ره) در 19 بهمن سال 1357، از جمله موضوعاتی است که دکتر علیزاده در طول این مصاحبه به آن اشاره داشت. اولاً ایشان آمار 700 نفر را برای تعداد همافران ذکر نمود که این تعداد از سوی هیچ یک از دیگر همافرانی که در آن مراسم حضور داشته­‌اند، تائید نشده است. به­ عبارتی صریح‌­تر، سایر همافرانی که در این ملاقات حضور داشتند، عنوان می­‌نمایند که این اقدام یک رفتار سازمانی نبوده که آمار مشخصی داشته باشد و به همین دلیل، به خاطر خودجوش بودن این حضور، ارائه آمار دقیق میسور نیست. وانگهی، تأکید دارند که عکس موجود از این ملاقات نیز وجود 700 نفر در این ملاقات را تائید نمی‌­نماید.
• در ثانی، آقای علیزاده طباطبایی در خصوص ملاقات با امام خمینی(ره) در مصاحبه با روزنامه آرمان به شماره ۳۵۱۵ که در روز شنبه مورخ 23 بهمن 1396 منتشر شده است، چنین اظهار می‌کند: «اولین باری که ایشان [آقای هاشمی رفسنجانی] را ملاقات کردم روز ۱۹ بهمن سال۵۷ و در مدرسه رفاه بود. در آن مقطع زمانی من جزء همافران نیروی هوایی بودم و از جمله برنامه‌ریزان اصلی دیدار همافران با حضرت امام(ره) بودم… در شرایطی که همافران از مناطق مختلف کشور به تهران آمده بودند، دکتر یزدی به ما گفتند که امروز در برنامه حضرت امام(ره) هیچ ملاقاتی وجود ندارد. پس از صحبت دکتر یزدی ما خدمت آیت‌‌الله منتظری رسیدیم و با ناراحتی عنوان کردیم که ۷۰۰ همافر نیروی هوایی در شرایط خطیر کنونی که کشور وضعیت آشفته‌ای دارد، خطر کرده‌اند و برای دیدار با حضرت امام(ره) به تهران آمده‌اند….
• با این وجود آیت‌الله منتظری به ما گفتند که حضرت امام(ره) هیچ­گاه برنامه‌های خود را تغییر نداده‌اند و امروز این دیدار میسر نیست و بهتر است که شما نیز بیشتر از این اصرار نکنید. در چنین شرایطی بنده به همراه چند نفر دیگر خدمت آیت‌الله هاشمی رسیدیم و ضرورت این دیدار را برای ایشان تشریح کردیم و عنوان کردیم… آیت‌الله هاشمی هنگامی که سخنان ما را شنیدند گفتند من می‌روم درباره این موضوع با حضرت امام(ره) صحبت می‌کنم. ایشان رفتند و پس از مدتی و در حالی که خنده‌ای روی لب داشتند برگشتند و گفتند که حضرت امام(ره) با این ملاقات موافقت کردند.»
• اما زمانی که به خاطرات مرتبط آقای علیزاده در صفحه 203 کتاب “عکس جنجال برانگیز” مراجعه می‌شود، ایشان این خاطره را به­ گونه دیگری روایت می‌کند: «بعد از استقرار نظامی، تازه به فکر هماهنگی با امام افتادیم. حاج احمد آقا گفتند امام امروز ملاقات ندارند، همافر طاهری به شدت عصبانی شده بود. آقای دکتر یزدی و حجت‌الاسلام دعائی، حضرت آیت­‌الله منتظری را واسطه قرار دادند، پس از ملاقات آیت­الله منتظری، امام پذیرفتند که با همافران دیدار داشته باشند.» حال این ابهام پیش می‌آید که بالاخره کدام روایت ایشان صحیح است؟!
• [6] در گفتگوی مورد بحث، آقای علیزاده در خصوص تصفیه ارتش عنوان می‌کند: «یک دیدگاه، یک تفکری که بیایند ارزیابی کنند که با چه کسانی باید برخورد شود و محاکمه شوند، وجود نداشت. شاید عده­‌ای مثل خود ما که بچه‌های انجمن اسلامی بودیم، دیدگاه‌­های تند و انقلابی داشتیم.» و ادامه می­‌دهد: «یک پاک‌سازی وحشتناکی شروع شد… بخصوص سال 1358 … از تعداد 30 هزار پرسنل نیروی هوائی، نزدیک به 14 هزار نفر پاک‌سازی شدند. در ارتش نیروی زمینی هم همینطور اقدام شد…»
• در ارتباط با این موضوع این پرسش مطرح می‌شود که آیا حضرت امام خمینی(ره) تکلیف آحاد کارکنان ارتش و مردم انقلابی را برای چگونگی برخورد با ارتش مشخص نکرده بودند؟ از 13 آبان 1342 تا 12 بهمن 1357 و متعاقب آن پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از اصلی­‌ترین مخاطبان ایشان، کارکنان ارتش بودند. در تمامی این پیام­‌ها، تمامی آحاد کارکنان ارتش را مورد خطاب قرار داده و با بزرگواری نصیحت می­‌نمودند. به عنوان مثال، امام راحل عظیم‌الشان در تاریخ 22 بهمن 1357 فرمودند: «شما در جریان مبارزات گذشته رشد اسلامی و انقلابی خود را آشکار کرده‌­اید و اکنون بیش از پیش لازم است که این رشد را به جهانیان نشان دهید تا جهانیان بدانند مردم مسلمان ایران می­‌توانند بدون قیمومت این و آن، راه سعادت خود را انتخاب نمایند. لهذا از شما می‌خواهم که اولاً مانع آشوب و هرج و مرج بشوید و نگذارید آشوب‌گران مغرض به عملیاتی از قبیل غارت، آتش سوزی، مجازات متهمان و از بین بردن آثار علمی و فنی و صنعتی و هنری و اتلاف اموال عمومی و خصوصی دست بزند. دشمن برای خراب کردن چهره نهضت از طریق نفوذ دادن افراد مفسد و مغرض در میان توده مسلمان دست به چنین کارها می­‌زنند تا نهضت ما را ارتجاعی و وحشیانه قلمداد نمایند. من اکیداً اعلام می‌­کنم که هر کس دست به چنین عملیاتی بزند از جامعه انقلابی ملت مطرود و در پیشگاه خداوند متعال مسئول است.
• ثانیاً توجه داشته باشید که انقلاب ما از نظر پیروزی بر دشمن هنوز به پایان نرسیده است. دشمن از انواع وسایل و دسائس بهره‌­مند است و توطئه‌­ها در کمین ماست. تنها هوشیاری و انضباط انقلابی و اطاعت از فرمان­‌های رهبری و دولت موقت اسلامی است که همه توطئه­‌ها را نقش بر آب می­‌سازد. ثالثاً افرادی از دشمن که به عنوان اسیر در اختیار شما قرار می­‌گیرند هرگز مورد خشونت و آزار قرار ندهید. همچنان که سنت اسلامی است به اسیران محبت و مهربانی کنید و البته دولت اسلامی به موقع آن‌ها را محاکمه و عدالت را در مورد آن‌ها اجرا خواهد کرد.»
• همچنین، توجه به پیام ایشان در ارتباط با 29 فروردین 1358 و نامیدن آن روز به نام “ارتش جمهوری اسلامی” که در قسمتی از پیام خویش فرمودند: «ملت ایران موظفند از ارتش اسلامی استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان بنمایند. اکنون ارتش در خدمت اسلام است و ارتش اسلامی است و ملت شریف لازم است آن را به این سمت رسماً بشناسند و پشتیبانی خود را از آنان اعلام نمایند. اکنون مخالفت با ارتش اسلامی که حافظ استقلال و نگهبان آن است جایز نیست. ما و شما و ارتش برادرانه باید برای حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اخلال مفسدین خاتمه دهیم.» مؤید این واقعیت است که امام(ره) و نظام انقلاب اسلامی برای چگونگی برخورد با افراد مختلف برنامه داشته‌­اند.
• درباره آماری که آقای علیزاده پیرامون تصفیه پرسنل نهاجا مطرح نمود هم گفتنی است: شهید دکتر چمران به عنوان وزیر دفاع در جلسه مورخ 23 تیر 1359 مجلس شورای اسلامی، یعنی جلسه­‌ای که 4 روز بعد از کشف کودتای نقاب تشکیل شده و مفاد آن در شماره 10987 روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران درج شده است، چنین اظهار می­‌نماید: «می­خواستم به آقای خلخالی این نکته را عرض کنم که در رابطه با پاک‌سازی ادارات و وزارتخانه­‌های دیگر که صد نفر، سی نفر، چهل نفر پاک‌سازی می‌­کنند در ارتش [کل ارتش نه فقط نیروی هوائی] دوازده هزار نفر پاک‌سازی شده…»
• اما براساس بررسی­‌های راقم این سطور، تعداد تصفیه شدگان نیروی هوائی که توسط کمیته تعدیل صورت گرفته، بین 4500 تا 4700 نفر عنوان شده که اکثریت آن‌ها با ارائه شکوائیه از تصمیمات متخذه کمیته تعدیل، به خدمت بازگشته و صرفاً تعدادی در حدود 1000 نفر که متقاضیان رهائی، فراریان، معاندین و دیگر گروه­‌های مشابه از کارکنانی که تمایل به ادامه خدمت نداشتند، از نیروی هوائی رها شدند.
• [7] در همین مصاحبه و مرتبط با کودتای نقاب نیز مطالبی اظهار می‌شود. به­ طور مثال آقای علیزاده طباطبایی می‌گوید: «بعد کودتائی را طراحی کردند که طراح کودتا روس­‌ها بودند. کمیته­‌ای برای خنثی‌سازی کودتا تشکیل شد که روس‌­ها تشکیل دادند و خودشان آدم‌­ها را دستگیر کردند و اعدام کردند. سرتیپ نهاوندیان که فرمانده حفاظت اطلاعات ارتش بود این را نقل کرد…» 
• در ادامه همین مطلب، ضمن تأکید بر نقش روس­‌ها در کودتا، از افرادی همچون خراسانی از مرکزیت حزب توده و شخصی به­ نام مجید شمال از چریک­‌های فدائی نام برده و در خصوص کمیته خنثی‌سازی چنین می‌گوید: «باید یک ستادی تشکیل شود برای خنثی‌سازی کودتا و آدم­‌های اصلی ستاد خنثی سازی را همان آقای خراسانی که عضو مرکزیت حزب توده بود، انتخاب کرد. مجید شمال عضو ستاد خنثی سازی؛ مسعود کشمیری شد رئیس ستاد خنثی‌سازی که از نفوذی­‌های مجاهدین خلق بود و ستاد خنثی سازی در اداره دوم ستاد مشترک تشکیل شد… من اعتقاد دارم اصلاً کودتائی در جریان نبود. آمدند و سازماندهی کردند یک تعداد خلبان، یک تعداد افسران نیروی زمینی را جلساتی برایشان گذاشتند، گفتند می‌خواهیم کودتا کنیم. اینها هم فریب خوردند؛ بعد .همین­‌ها را لیست‌شان را دادند و گرفتند اعدامشان کردند.»
• در این رابطه، مطالبی قابل یادآوری و سوال‌هایی قابل طرح است:
• الف) مستندات عقلی، منطقی و قانونی در ارتباط با مداخله روس­‌ها در این کودتا چیست؟
• ب) در رابطه با مطالبی که دکتر علیزاده در همین زمینه و به نقل از سرتیپ “نهاوندیان” به عنوان فرمانده حفاظت اطلاعات ارتش بیان داشت گفتنی است: اولاً نام خانوادگی ایشان را به اشتباه ذکر نمودند و در ثانی حفاظت اطلاعات فاقد فرمانده است و مسئولیت عالیه آن با ریاست سازمان می‌باشد. راقم این سطور شخصاً با فرد مورد نظر آقای علیزاده پیرامون کودتای نقاب صحبت کردم و هرگز چنین صحبت‌هایی از او نشنیدم. براساس صحبت‌های فرد موصوف، بر اثر تلاش کارکنان اطلاعات و ارشاد نهاجا تعدادی از افراد کودتاچی شناسائی شده و به واسطه مراجعه مستقیم 3 نفر از کارکنان ارتش به نهادها و شخص مقام معظم رهبری، اطلاعات دقیق آن مشخص می­گردد.
• ج) در مصاحبه مورد بحث، در خصوص “کمیته خنثی‌سازی” دو رویداد یا موضوع کاملاً جدا از یکدیگر با هم ادغام و مطلب جدیدی ارائه شده است که با حقایق تاریخی اصلاً منطبق نیست. در همین رابطه، کمیته‌­ای که به نام “کمیته اداره دوم” مشهور گردید بنا به دستور آقای بازرگان و در اوائل سال 1358 در اداره دوم مستقر شد. ریاست این کمیته با آقای محمدکاظم پیرو رضوی بود و آقایان مسعود کشمیری، حبیب‌­الله داداشی، سعید حجاریان و علی اژه‌ئیان عضو آن بودند که هریک در ارتباط با یک نیرو فعالیت می­‌کردند. آنان اجازه یافتند به یکی از نیروهای مسلح بروند و به اسناد تا رده به کلی سری دسترسی داشته باشند. اما کمیته خنثی‌سازی کودتای نقاب در تاریخ 19 تیرماه 1359 و به ریاست برادر محسن رضائی تشکیل شد که آقای منتظری از نهاجا هم جانشین ایشان بود. از آنجائی‌که مسعود کشمیری در کمیته اداره دوم در ارتباط با نهاجا فعالیت داشت، در روزهای اول کشف کودتا در ستاد خنثی سازی حضور می­‌یافت لیکن، نقش مؤثری نداشت.
• د) مجید شمال یا هیچ غیرنظامی دیگری عضو ستاد خنثی سازی کودتا نبودند. کما این‌که آقای علیزاده هم که در طول مصاحبه خود را دخیل در آن قلمداد نموده، هرگز در این ستاد فعالیت نداشت.
• ه) به گفته آقای علیزاده در همان مصاحبه: «من حتی می­‌گویم اگر مجاهدین خلق به نحوی که در ارتش نفوذ داشتند، آن هم کنترل شده توسط امریکا بود.» آقای دکتر علیزاده از یک طرف مدعی است روس­‌ها غائله کودتا را ایجاد کردند و از سوی دیگر مدعی است که «مسعود کشمیری رئیس ستاد خنثی سازی کودتا از نفوذی­‌های مجاهدین خلق بود.» در واقع آقای
• علیزاده می‌گوید کمیته­‌ای برای خنثی‌سازی کودتا تشکیل شد که روس­‌ها آن را تشکیل دادند ولی ریاستش برعهده کشمیری منافق است که به تعبیر ایشان “کنترل شده توسط امریکا” بود.
• و) در رابطه با صحبت‌های آقای علیزاده، سوالاتی از این قبیل قابل طرح است: چگونه سرهنگ دوم ژاندارمری بنی‌عامری به عنوان عضو شورای کودتا و مسئول اجرائی آن در ایران توانسته است سپهبد مهدیون، یک سرلشکر، چهار سرتیپ و حدود 20 نفر سرهنگ تمام را تحت امر خود درآورد؟ خلبانان و نظامیان شرکت کننده در کودتا چگونه انتخاب شدند؟ چه تعدادی از کودتاچیان شاغل یا بازنشسته بودند؟ آقای علیزاده وابستگی کودتاچیان با امریکائیان را در چه حدی ارزیابی می‌کند؟ چه تعدادی از خانواده آنها در مقطع کودتا در امریکا ساکن بودند؟ آیا فرد یا افرادی از کودتاچیان، به عنوان جاسوس در خدمت لانه جاسوسی امریکا بوده است یا خیر؟ نقش شاپور بختیار که رسماً به دخالت در این کودتا معترف بوده است را چگونه توجیه می­‌نمایند؟ آیا ایشان هم از عوامل روسیه بود؟ سؤالات در این خصوص بسیار است لیکن این مقال جای طرح به آن‌ها را نمی­دهد.
• [8] آقای علیزاده در طول این مصاحبه مطالب متنوعی را اظهار داشت که یا صحت آن‌ها غیرقابل تائید بود یا بسیار مبهم بودند. از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره داشت:
• الف) آقای علیزاده می‌گوید: «مرحوم هاشمی یک روز که من یک تعداد خلبان‌­ها را برده بودم خدمتشان، ایشان نقل کردند: روزی من با صدام ملاقات کردم و از ارتش عراق سان دیدم -بعد از پذیرش قعطنامه- و…»
• واقعیت این است که نه تنها مرحوم هاشمی بلکه هیچ یک از رؤسای محترم جمهوری ایران برای ملاقات با صدام به عراق نرفته­‌اند. وانگهی، برحسب ظاهر و با استناد به فرمایشات آقای علیزاده، ملاقات دکتر علیزاده با آقای هاشمی بعد از اتمام جنگ بوده باشد، این مهم چگونه ممکن است؟ تحت شرایطی که آقای علیزاده در سال 1364 از ارتش خارج شده بود!؟
• ب) از دیگر مطالب مطروحه، مطلبی بود که در خصوص سپاه پاسداران گفته شد. به گفته دکتر علیزاده: «سپاه پاسداران تحت عنوان بودجه برای جنگ، اقدام به اخذ اعتبار نموده و آن را در قصر فیروزه هزینه می­‌کردند.» واقعیت این است که ضرورت وجودی سپاه پاسداران در قانون اساسی جمهوری اسلامی پیشبینی و تثبیت شده است و چون تازه تأسیس بودند، در بودجه­‌های سالیانه تمامی نیازمندی­‌های آنها در مناطق جنگی و شهرها پیشبینی و واگذار می‌­شده است.
• ج) در قسمتی از صحبت­‌ها، آقای علیزاده به ژنرال مک نامارای امریکائی در بعد از جنگ جهانی دوم اشاره می‌کند که وزیر اقتصاد بوده و سپس به عنوان وزیر دفاع منسوب شده و ارتش امریکا را جمع می‌­کند. این در حالی است که رابرت استرنگ مک نامارا که دارای مدرک کارشناسی اقتصاد بوده، در سال 1939 وارد نیروی هوائی امریکا شده و به واسطه رشادت‌­هائی که داشته در پایان جنگ جهانی با درجه سرهنگ دومی از ارتش خارج گردیده و به انجام کارهای اقتصادی مبادرت می‌­نماید. مک نامارا، از سال 1945 تا سال 1961 در کارخانه‌های بزرگ امریکا همچون اتومبیل‌سازی فورد مشغول به کار بوده تا این‌که در آن سال از طرف آقای کندی به عنوان وزیر دفاع انتخاب و هشت سال در این پست باقی می­ماند. او به­ عنوان فردی که باعث افزایش دخالت امریکا در جنگ ویتنام گردیده، معروف شده است. مک نامارا، از سال 1968 تا 1981 نیز به­عنوان پنجمین رئیس بانک جهانی مشغول به کار بوده است.
• د) دکتر علیزاده به نقل از آقای ترکان می‌گوید: «روزی آقای ترکان به یکی از پادگان­‌ها برای بازدید رفته و ملاحظه می­‌کنند که نگهبانان با چماق سرپست‌­های نگهبانی قرار دارند. در ادامه متوجه می­‌شوند که نجاری در آن پادگان مشغول به­‌کار است و چماق  نگهبانان را تهیه می‌­کند.» سپس نتیجه می‌­گیرند که فقط شخص نجار در آنجا کار تخصصی انجام می­‌داده است. باید گفت که جناب ترکان حدفاصل سال­‌های 1368 تا 1372 به­ عنوان وزیر دفاع مشغول به کار بودند. این سال‌­ها مصادف با حضور نیروهای سازمان ملل در مرز ایران و عراق، ارتحال حضرت امام خمینی(ره) و بر هم خوردن فضای امنیتی منطقه غرب آسیا، حمله عراق به کویت، قبول خواسته‌­های برحق جمهوری اسلامی در خصوص جنگ تحمیلی توسط صدام، حمله ائتلاف بین الملل به عراق و دیگر موارد مشابه بود. نویسنده تردیدی ندارد که اگر آقای علیزاده این مطلب را دقیق و به دور از اشتباهات فوق الاشاره بیان کرده باشد، متوجه خواهد شد که احتمالاً آقای ترکان این مطلب را به عنوان مزاح و شوخی عنوان داشته‌­اند.
• ه) در خصوص انتقال ستاد نیروی دریائی به جنوب کشور، آقای علیزاده اظهار می­‌دارد که 3 بار شخص شاه دستور می‌­دهد لیکن، آنها (نظامیان رژیم) مقاومت می‌­کنند. این درحالی است که براساس اسناد، خاطرات و روایت‌های تاریخی، تیمساران ارتش شاهنشاهی به هیچ وجه جرات تخطی از فرامین شاه را نداشتند و کاملا مطیع بودند. در همین رابطه می‌توان به خاطرات اسدالله علم استناد کرد که می‌گوید: «چندی قبل فرمانده نیروی هوائی – ارتشبد خاتمی – به من گفته بود به عرض برسانم این همه خرید هواپیما را نمی‌­تواند جذب کند، یعنی به این تناسب امکان تربیت پرسنل و خلبان نداریم و کیفیت کار آنها کم می‌­شود. منتها جرأت نمی­‌کند این مطلب را به شاه عرض کند، در صورتی که خودش شوهر خواهر شاه است. از من خواهش کرده بود که یک وقتی به تناسب عرض برسانم. من هم هرچه فکر کردم نمی‌­توانستم عرض بکنم چون اولاً به من مربوط نبود، ثانیاً مطلبی بود که جداً شاه را ناراحت می­‌کرد.»
• [9] آقای علیزاده در ارتباط با سردار بسیجی سرلشکر فیروزآبادی هم چنین اظهار داشت: «وقتی کار دست غیرمتخصص می­افتد… سرلشکر فیروزآبادی مرد شریف و بزرگواری است اما ایشان دامپزشک بوده است.» البته سردار سرلشکر فیروزآبادی نیازی به دفاع ندارند و عملکرد ایشان کاملاً مشخص و قابل دفاع است و ارائه مستنداتی درباره آن مجال دیگری را می‌طلبد لیکن، منطقی است که گوینده مؤمن و منصف، ابتدا به ارزیابی عملکرد ایشان بپردازد و مستندات و مصادیق مورد نظر را مطرح کند، سپس در صورتی‌که گفته­‌هایش ثابت می‌شد، تخصص و مدرک تحصیلی ایشان را به­ عنوان یکی از دلایلی که می­‌توانسته در این امر دخیل باشد، بیان می‌­نمود.
• [10] آخرین وجه از اظهارات آقای علیزاده در این مصاحبه نیز مربوط به “سربازی” است که مطالب متعددی را عنوان داشته‌­اند. از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد:
• آقای علیزاده ادعا می‌کند:
• – خیلی از سربازها گدائی می‌­کنند
• – در 8 سال جنگ، هرگز احتیاج نشد تا افراد احتیاط زیر پرچم را احضار کنیم
• – سربازان نه تخصص دارند، نه توان و نه انگیزه.
• – در نیروهای مسلح، آدم­‌هائی که نشسته‌­اند، متخصص نیستند و نمی­‌دانند که الان سربازان را برای چه می‌خواهند؟ و ….
• در مقام پاسخ به این دست مطالب باید گفت:
• – آیا حتی اگر سرباز یا معدود سربازانی هم گدائی نموده باشند باید با بیان این مطلب و تعمیم آن به همه سربازان، حرمت و عزت تمامی سربازان و خانواده‌­های آنان را تخریب کرد؟
• – در آغاز جنگ تحمیلی، ستاد ارتش نسبت به احضار منقضیان سال 1356 اقدام نمود. در ادامه جنگ نیز، براساس تدبیر حضرت امام خمینی(ره) موضوع بسیج مستضعفین طرح و اجرائی گردید که همین امر باعث شد تا تعداد قابل توجهی نیرو به جبهه‌­ها اعزام شده و نیازی به احضار نیرو نباشد. مضافاً این‌که مدت خدمت سربازان ارتش همراه با دوره 6 ماهه احتیاط آن‌ها، به مرز 30 ماه نیز رسید.
• – آقای علیزاده براساس کدام جامعه آماری، سربازان را “بی‌انگیزه” معرفی می‌­کند؟ آیا ایشان عملکرد سربازان در حوادث طبیعی را مشاهده نکرده‌اند؟ رفتار سربازان در جدار مرز را چطور؟ آیا شاهد ایثار سربازان در 31 شهریور 1397 در اهواز نبودند؟
• – امیران و سردارانی که در ستاد کل نیروهای مسلح و سایر ستادهای برتر خدمت می­‌نمایند، از جمله افرادی هستند که حداقل 30 سال سابقه خدمت در صحنه و ستاد را دارا بوده، دوره‌­های مختلف نظامی و علمی را طی کرده­، دفاع مقدس یا قسمتی از آن را درک و تجربه نموده­ و سرانجام، تاکنون تدابیر و تصمیمات و همچنین، تبعیت آنها از فرماندهی معظم کل قوا، امنیت کشور را تضمین و باعث ارتقای جایگاه منطقه­‌ای و جهانی ایران شده است، چگونه می‌شود آن‌ها را فاقد تخصص قلمداد کرد
• براساس آنچه گفته شد، نویسنده این سطور معتقد است بخش قابل توجهی از بحث‌های مطرح شده توسط آقای دکتر محمود علیزاده طباطبائی غیر مستدل بوده و پر از اشتباهات تاریخی متعدد است که نشان دهنده میزان ضعف اطلاعاتی و ضعف تخصص ایشان در این حوزه می‌باشد.
• لینک مرکز اسناد انقلاب اسلامی:

https://irdc.ir/0000zw

بنیانگذار مکتب عرفان کیهانی حلقه و بنیانگذار سازمان صلح طاهری: محمد علی طاهری
تورنتو: 25-11-2025 میلادی مصادف با 04-09-1404 خورشیدی